کتاب زیر نور ماه شیشه‌ای

به دیوار تکیه دادم و آرام به پایین سر خوردم.
جسی با دست‌های کوچولویش پشتم را مالید و گفت: «گریه نکن لورل. مامان توی بهشت است.»
گفتم: «جسی می‌شود کمی تنهایم بگذاری؟»
اما جسی آرام گفت: «نگران نباش لورل! مامان دیگر از هیچ چیز نمی‌ترسد.»